سوگواري محرم؛ براي آينده سازي يا بازگشت به گذشته؟

چون ما قرآن مي خوانيم كه بهشت ​​رفتن آسان نيست. در قرآن كريم آمده است كه پيشينيان شما را به شكلي مردد آزمايش كرده اند زيرا براي ورود به بهشت ​​بايد از امتحان سختي عبور مي كردند. به عنوان مثال ، مي توانيد امام صادق (ع) را ببينيد كه مي فرمايد: هركس او را به ياد حسين بيندازد و اشك از چشمانش مانند مگس جاري شود ، پاداش او با خداست و خدا از او راضي نيست.

اگر بهشت ​​با مشكلات و سختي ها پيچيده است ، چگونه مي تواند تنها با يك قطره اشك بر حسين (ع) بهشت ​​شود؟ پاسخ اين است كه شما بايد آثار گريه بر حسين (ع) را در نظر بگيريد. گريه ما براي حاكم سيدالشهدا يعني ما او را مي شناسيم و درك مي كنيم كه او چه كرده است و از ما چه مي خواهد. به همين دليل عزاداري حسين (ع) نگاه به گذشته نيست ، بلكه نگاه به گذشته براي ساختن آينده است.

عزاداري محرم بازگشت به گذشته نيست ، بلكه ساختن آينده است. بنابراين ، از خداوندي كه ما را در زيارت آسورا به معرفت حسين (ع) و خاندانش پرورش داد ، مي خواهيم كه ما را در همين مسير راهنمايي كند. تأثير آن حضور در زيارت حسين (ع) يا گردهمايي بزرگداشت مصيبت او است.

به همين دليل است كه ابن قولويه قمي 17 روايت از كتاب معتبر “كميل الزيارات” جمع آوري كرده است و همه پاداش هايي كه براي حسين (ع) و فرياد زيارت او قول داده درست است ، اما دستيابي به همه پاداش ها و پاداش ها مشروط است. به همين دليل است كه نشان ميدهد كه همچنين در مورد كشف دانش است. ما بايد براي كسب بصيرت و دانش از مكتب حسين (ع) بكوشيم.